19 oktober 2019
De foto’s van deze wandeling zijn te raadplegen op de fotopagina van de voorbije activiteiten.
Naar aanleiding van de organisatie van de nationale actie Trage Wegen in Vlaanderen, organiseerde ook onze heemkring een gratis wandeling in dit thema. Het organisatiecomité Vlaanderen Trage Wegen tracht een verdere uitbouw van het padennetwerk en de instandhouding van trage wegen te realiseren. Hiermee wordt bedoeld: veldpaadjes, bospaadjes, holle wegen, doorsteekjes en kleine wegeltjes te onderhouden.
Zoals Ernest Claes schreef in zijn boeken, hoe hij te voet van Zichem naar Geel ging om de Landdag bij te wonen. Ook hij ging langs wegeltjes door Averbode, Blauberg, Bergom, Westerlo en Tongerlo naar Geel. Wanneer hij er niet meer zeker van was welke kant op te gaan, vroeg hij aan een heiboertje de weg. Met zichtbaar genoegen vertelde het heideboertje: de grote weg is langs daar, maar langs dit paadje is het gerikser (korter). Het boertje promootte toen al de trage wegen! Ook de holle wegen, die je nog kan ontdekken in Schoot, Averbode en Testelt zijn hier zeker een vermelding waard. De holle wegen met hun eigen biotoop, met hun knoteiken aan de kant van de weg, zijn een verrijking voor onze streek, wat niet mag verloren gaan.
Onze heemkring LWGH had deeldorp Veerle-Heide uitgekozen om aan het mooie initiatief deel te nemen. Francois Van Gehuchten vertrok aan de kerk van de Heide met een heleboel historische streekgeschiedenis in het hoofd en een vijftigtal geïnteresseerden op weg. Het weer was goed, wel bewolkt maar geen regen. Na een korte uiteenzetting van het ontstaan van de parochie Veerle-Heide, ging de wandeling door de Zandstraat langs de twee opgeheven schooltjes, het kleuterklasje van Sabine Clerckx uit Haanven, geopend in 1958 en het graadklasje voor eerste en tweede leerjaar, geopend in 1940 met Narda Vervloet en vervolgens met Clara Verreckt.
De tocht ging door de Zandstraat waar tot de jaren 1970 de elektrische graanmolen (vuurmeulen) van Georges Vervloet draaide. Vervolgens langs de plaats waar vroeger de grotere hoeven van de Hei stonden: de Witte Hoeve, het Rozenhoedje, de Nonnenhoef en de Drossaardhoeve. Vervolgens richting Degstraat-Blauberg, waar Francois vertelde over de schans die om de latere hoeve Rozenhoedje liep en vanaf die plaats (Vispoelloop) kon opgemerkt worden. Vervolgens door de Grensstraat richting Averbodebos.
Aan de Langvenvijver nabij Levensruimte bracht Ronny Daems van Natuurpunt een boeiende beschrijving van het aangepaste natuurgebied binnen het Landschapspark de Merode. Planten en insecten die sinds lang niet meer te zien waren, kwamen spontaan terug in dit natuurgebied. Het paarse heidekruid en pijpenstrootje is nog sterk aanwezig, hoewel we reeds half oktober waren. Het waterniveau van de vijver is door de droge warme zomer nog niet aangevuld en geeft een lege indruk.
Vervolgens ging het richting abdij van Averbode. François vertelde over het ontstaan van de abdij en de eigendommen van graaf de Merode in deze streek. Hij wist met een scherpe verduidelijking uit te leggen hoe de graaf, een groot gebied in de schoot gesmeten kreeg van de Belgische overheid, met als argument tewerkstelling. En hoe de Merode het 170 jaar later terug verkocht aan de Belgische staat die het in beheer gaf aan Natuurpunt.
We staken de drukke Averboodsebaan over richting de Vijvers. Op één van de zandige heuvels aan het kapelletje van de tandpijn, kon men de huidige vijver aanpassingwerken bekijken. Ronny Daems vertelde dat door het dieper uithalen men op armere grondlagen terechtkomt, waar deze vegetatie niet zo uitbundig groeit. Verder ging het over de plaatselijke boswachters die in de streek gewoond hebben en hoe ze hun positie verkregen. Vervolgens verliep de wandeling door een prachtig dicht eikenbos waar meerdere soorten paddenstoelen uitbundig groeiden. Na de heide- en bospaadjes, kwamen we terug op de verharde weg, aan de boswachterswoning Loffens van destijds. Dit is Turnhoutsebaan onder Tessenderlo, waar de bron van de Heideloop te vinden is, nabij de vijver van Denis Foets.
We staken ter hoogte van de Huyten terug de Averboodsebaan over en verder langs het voetbalterrein van De Ware Vrienden richting Lakstraat. Terug in de Zandstraat kon men het verweerde en gebarsten beeld van de walenman waarnemen. Zo waren we rond. Velen waren vol lof over de wandeling die uitvoerig gecommentarieerd was tijdens de tocht en zeker voor herhaling vatbaar is. Als laatste gingen we onze dorst lessen in het Buurthuis, waar een gezellige drukte heerste.