Sint-Bavokapel

Sint_Bavokapel2

Postkaart van de Sint-Bavokapel

Omtrent de oorsprong van de Sint-Bavokapel bestaan nog heel wat vraagtekens. We kunnen op basis van een aantal archiefdocumenten (eerste vermelding in 1503) stellen dat de Sint-Bavokapel al bestond omstreeks 1500. Het is dus zeker niet uitgesloten dat ze van een nog oudere datum is, maar dit kan tot nog toe niet gestaafd worden met archiefstukken. De kans dat de Sint-Bavokapel al voor 1500 bestond is echter wel reëel, aangezien er in de middeleeuwen op de Trichelhoek een woonkern was, geconcentreerd rond drie hoeven.

De Sint-Bavokapel was eeuwenlang gekend als bedevaartsoord tegen kinderziekten (in het bijzonder tegen kinkhoest). Met ‘Bamis’ (1 oktober, naamfeest van de heilige Bavo) werd er op de Trichelhoek een jaarmarkt georganiseerd die massa’s mensen trok. De ontwikkeling van de geneeskunde heeft de Sint-Bavoverering in verband met kinderziekten voor de moderne mens overbodig gemaakt. Wie vandaag echter de Sint-Bavokapel bezoekt, ziet nog steeds de gemetselde waterput waaruit ooit duizenden pelgrims water haalden als wondermedicijn voor hun, aan kinkhoest lijdende kinderen.

De Sint Bavokapel in januari 2013

De Sint Bavokapel in januari 2013

De Sint-Bavokapel staat op een kleine heuvel, omringd door lommerrijke lindebomen. Het gebouw (waarschijnlijk 18de eeuw) is opgetrokken uit rode baksteen en versierd met banden van witte zandsteen. De hoge muren worden geschraagd door een tiental steunberen. Op het spitse zadeldak, bedekt met schalie, prijkt een sierlijk open torentje waarin een kleine klok hangt. De kapel was oorspronkelijk voorzien van vier ramen waarvan er één, aan de koorzijde, werd dichtgemetseld. Dit gebeurde toen een kleine sacristie tegen de kapel werd aangebouwd. Er is slechts één ingang: een deur met een omlijsting in witte steen, bovenaan boogvormig en lichtjes vooruitspringend. Voor de deur ligt een halve molensteen ingegraven. Bij Koninklijk Besluit van 27 mei 1971 werd de Sint-Bavokapel als monument geklasseerd.

Bronnen:

De Sint-Bavokapel te Eindhout, s.l., s.d., 1-2.

Fotoarchief Laakdalse Werkgroep voor Geschiedenis en Heemkunde.

Het Nieuwsblad.

VAN GEHUCHTEN, François, ‘De Geschiedenis van de parochie Sint-Lambertus te Eindhout’, Jaarboek III van Laakdal, 1984, 6-10.

 

Reacties zijn gesloten.